Garai zailak bizi ditugu egun dominazio burgesak bahituta dituen Euskal lurretan. Krisialdi kapitalistak langile klasean geroz eta gordinagoa den proletarizazioa ekarri du. Geroz eta gehiago dira legearen eta ordena sozialaren dogma zibikoa gainditu eta halabeharrez euren burua legedi burgesetik at pentsatzera behartuta dauden langile sektoreak. Izan ere, jabego eza proletargoak gizarte kapitalistan berezko duen baldintza soziala da, legearen eta langile klasearen beharren arteko bateraezintasunaren isla.
Modu horretan, autoantolakuntza gure beharrizan material zein politikoak asetzeko ezinbesteko bitarteko gisa ageri zaigu langileoi, eta Euskal Herrian horren adibide ugari aurki ditzakegu. Gaztetxeak, etxebizitza okupatuak, komunitate politikoak, eta abarrak termino hauetan kokatzen ditugun esperientzia antagonikoak dira, eta, ondorioz, etsaiak mekanismo errepresiboen bitartez kolpatzen ditu etengabe zaurgarritasun egoerara kondenatuz. Guretzako eguneroko ogia dira desalojoak, argi eta ur mozketak jarduera ezberdinak aurrera eramateko trabak, mehatxuak, isunak, kriminalizazioa eta abar luze bat.
Gure aurkako eraso bakoitzean gero eta gehiago nabarmentzen zaigu elkar babesteko beharra. Elkarrekiko lehian oinarritzen den gizarte sisteman hil ala bizikoa zaigu klase elkartasuna ardatz izango duten babes sare eraginkorrak martxan jartzea. Burgesiak ezartzen dizkigun bizi baldintza miserableetatik babestea. Gune autogestionatu bat erasotzen dutenean langileria kolpatzen dutelako bere osotasunean.
ERRAKI pauso bat gehiago da norabide horretan, langileon autoantolaketa ardatz duen erreminta politiko bat. Helburua, gune autogestionatuek modu isolatuan aurkitzen dituzten mugak gainditzea eta klase elkartasunaz euren burua defendatzeko mekanismo ezberdinez hornitzea da. Lan lerro ezberdinak garatuko ditu gune autogestionatuek izan ditzaketen beharrei erantzuteko, euren burua zentzu guztietan birproduzitzeko, baliabide ezberdinak eskuratzeko, etsaiaren oldarraldietatik babesteko.
Legedi burgesak ezartzen digun ahultasun egoera estrukturalaren aurrean, desjabetuoi kolektiboki gure buruaren kargu egitea besterik ez zaigu gelditzen. Miseria eragiten duen bizi formatik haratago gure burua pentsatzea dagoldgu. Etsaiak gure txoko bat erasotzen duen bakoitzean hor egongo gara, galtasun ezberdinak metatuz, elkarrekin indartuz, ezintasunarekin hautsiz.
Elkar babesa antolatzeko garaia da.
BATU BORROKARA!